Artigo do xornal
Pois si que presta, si! Nun mundo acelerado, cheo de intelixencias que non son propias,onde nos deixamos aconsellar polo ruído e recibimos máis paus que flores, presta un artigo coma este. E senta ben por moitos motivos. Despois dun longo curso traballando co alumnado e preparando unha festa de 50 aniversario unhas verbas de agradecemento axudan a borrar os pequenos desgustos ocasionados durante o traxecto. Porque si, señores e señoras, o noso vocacional facer tamén ten contratempos, erros, sustos, recriminacións... e un sinfín de detalles que nos quedamos para nós.
A festa na que celebramos o anivesario do cole foi a culminación de meses de discurrir (sobre todo nas altas esferas), elaborar, colocar, limpar, tirar.... como cando tes visita na casa! E pasado o evento recibimos eloxios e cariño, aprobación e felicitacións que nos fixeron sentir ben.
O que pasa é, que este artigo, me toca de cheo. Como me gusta esa defensa do rural, do noso, de aquilo que amamos e nos asusta perder. Como me emociona ver que as mensaxes calan na alma, que se recoñece públicamente a labor docente, que se é parte activa dun centro. E como me conmove neste mundo, un tanto desnaturalizado, a delicadeza e recoñecemento coas persoas que coidamos (iso tamén é ser mestre/a).
GRAZAS Manolo por todo o anterior ( xa son moitos anos e o aprezo é mutuo).
GRAZAS ás familias implicadas que fan o noso labor máis fácil e crean co nós aquipo polo ben das súas crianzas.
(Xa sei que o artigo non é de agora (saíu no verán). Só quería que non quedase perdido nas vacacións😉).