Papá e eu.
Non son moito de falar da miña vida , nin de datas comerciais , nin de outras moitas cousas pero hoxe, no día do pai, vou facer unha excepción.
Desde que teño uso de razón, o día de S. Xosé sempre se celebrou o día dos papás; outra historia é que de algo tan importante se queira facer un negocio. Xa fai algúns anos, que na nosa aula non se preparan agasallos especiais para ese día (nin para as nais) porque considero que o mellor dos regalos debe ser diario e non material. Sempre lle recomendo aos meus nenos/as que entreguen aos papás o seu bo comportamento, os aprobados do cole, as apertas , os bicos e todos os aloumiños que poidan dipensarlles; iso tamén o disfrutamos nós cando os recibimos deles.
Así que hoxe solo vos pido que abracedes moi forte aos vosos papás e lle digades o moito que os queredes; se, coma min no podedes facer, pechade os ollos moi forte e enviade o voso amor a través das barreiras espaciais para que lle chegue alá onde estén.
Que sorte ter un pai tan marabilloso!!! Quérote, papá!!!
Clicade aquí para ver entradas de anos anteriores.
¡ Un feliz día para los padres ! Son una guía y fuente de cariño para los hijos.
ResponderEliminarSaludos.
Totalmente de acuerdo, Mirian.
EliminarUn saludo.
no puedo estar más de acuerdo contigo, nosotras tampoco hacemos regalos especiales, pero sí hacemos una reflexión en el cole con los peques. besitos.
ResponderEliminarGracias por pasarte y comentar, Blanca.
EliminarFeliz semana.
Besos.
¡Qué bonita entrada!
ResponderEliminarMuchas gracias, Yolanda.
EliminarUn beso.
Hermosa entrada, Anabel. Cargada de razón. Te felicito. Un besazo.
ResponderEliminarMuchas gracias, Isabel.
EliminarUn abrazo.